گندیده

gandide

معنی

۱. بدبو.
۲. چیزی که در جایی مانده و فاسد و بدبو شده باشد.

مترادف

۱. فاسد، له
۲. بدبو، عفن، متعفن

جست‌وجوی دقیق

گندیده

لغت‌نامه دهخدا

گندیده . [ گ َ دی دَ / دِ ] (ن مف ) گنده . بدبو. متعفن . مسنون . فَرْغَند. بوناک . بویناک : دیگر روز روی او آماس کرد و آب گندیده از گوش و بینی او جاری شد. (قصص الانبیاء منسوب به محمد جویری ص

گندیده

فرهنگ فارسی عمید

۱. بدبو.۲. چیزی که در جایی مانده و فاسد و بدبو شده باشد.

گندیده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

fetid, flyblown, putrid, rancid, rotten, smelly, spoilage

گندیده

فرهنگ فارسی معین

(گَ دِ) (ص .) دارای بود یا مزة بد (بر اثر تخمیر شدن )، دارای گندیدگی .

جست‌وجوی هم‌آوا

ندیده

ندیده . [ ن َ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دیده نشده . رؤیت ناشده . نادیده . پنهان از نظر. نامرئی : خدای ندیده . || (ق مرکب ) بی آنکه ببیند. بدون رؤیت .- ندیده خریدن ؛ بی مشاهده و معاینه و دیدن خریدن . || (ن مف

ندیدة

لغت‌نامه دهخدا

ندیدة. [ ن َ دَ ] (ع اِ) تأنیث ندید، به معنی همتا و مانند. (منتهی الارب ). ج ، ندائد. رجوع به ندید شود.

نضیدة

لغت‌نامه دهخدا

نضیدة.[ ن َ دَ ] (ع اِ) بالش . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). وسادة. (اقرب الموارد) (المنجد) (متن اللغة). ج ، نضائد. || آنچه پر کرده شود از رخت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنچه انباشته شود از متاع . (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغة). ج ، نضائد.

نضیضة

لغت‌نامه دهخدا

نضیضة. [ ن َ ض َ ] (ع اِ) باران . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). باران اندک . (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد) (از المنجد). باران قلیل یا ضعیف . (از متن اللغة). ج ، انضة، نضائض . || ابرهای سست . السحابة الضعیفة. (متن اللغة). || باد که آب آرد یا بادسست . (آنندراج ) (از ناظم الاطبا