گودلغتنامه دهخداگود. [ گ َ / گُو ] (اِ) به معنی گو باشد که جای عمیق و پست و مغاک است . (برهان ). اصلاً از آرامی و سریانی مأخوذ است . (تقی زاده ، یادگار 4:6 ص 22</
گودلغتنامه دهخداگود. [ گ ُ وَ ] (فعل ) مخفف گوید. (رشیدی ) (برهان ) : ایمان گودت ((پیش آ)) وآن کفر گود ((پس رو))چون شمع تنت جان شد نی پیش و نه پس باشد. (دیوان شمس ج 2 ص 46</span
گودلغتنامه دهخداگود. [ گُو ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان تمین بخش میرجاوه ٔ شهرستان زاهدان که در 45000 گزی جنوب باختری میرجاوه و 15000 گزی باختر راه فرعی میرجاوه به خاش واقع شده و45 تن سکن
گودفرهنگ فارسی عمید۱. هرظرفی یا جایی که دیوارهایش بلند و ته آن فرورفته باشد.۲. عمیق.۳. (اسم) (ورزش) محل اصلی ورزش در زورخانه که پایینتر از سطح زمین است.⟨ گود برداشتن: (مصدر متعدی) [قدیمی] خاک برداشتن از زمین؛ زمین را گود کردن.
وعد و وعیدلغتنامه دهخداوعد و وعید. [ وَ دُ وَ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) انذار و ترسانیدن کسی را از کردار و اعمال وی و نوید خیر و شر. (ناظم الاطباء) : ز توحید و قرآن و وعد و وعیدز تأیید و از رسمهای جدید. فردوسی .شب و روز در کار وعد و وعی
گودوشلغتنامه دهخداگودوش . [ گ َ / گُو ] (اِ مرکب ) تغاری بزرگ و سفالین با دیواره ای بلند برای دوشیدن شیر گاو و گوسفند. گاودوش . شیردوش . رجوع به گاودوش شود.
گودیسارلغتنامه دهخداگودیسار. [ گ ُ ](اِخ ) قهرمان گزافه گو و بی تعمق داستان «گودیسار مشهور» از بالزاک که سمت منشی گری دارد و مسافر است .
گودالغتنامه دهخداگودا. (اِخ ) شهری است از هلند که در کنار رودایسل قرار گرفته و 42400تن سکنه دارد. در این شهر بناهای باستانی یافت می شود. محصولات آن عبارت است از انواع پنیر و بدل چینی .
گوداللغتنامه دهخداگودال . [ گُو ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش راین شهرستان بم واقع در 4000 گزی شمال راین و 2000 گزی باختر فرعی راین به نی بید. سکنه ٔ آن 3 خانوار است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران
گودوشلغتنامه دهخداگودوش . [ گ َ / گُو ] (اِ مرکب ) تغاری بزرگ و سفالین با دیواره ای بلند برای دوشیدن شیر گاو و گوسفند. گاودوش . شیردوش . رجوع به گاودوش شود.
گودیسارلغتنامه دهخداگودیسار. [ گ ُ ](اِخ ) قهرمان گزافه گو و بی تعمق داستان «گودیسار مشهور» از بالزاک که سمت منشی گری دارد و مسافر است .
گودالغتنامه دهخداگودا. (اِخ ) شهری است از هلند که در کنار رودایسل قرار گرفته و 42400تن سکنه دارد. در این شهر بناهای باستانی یافت می شود. محصولات آن عبارت است از انواع پنیر و بدل چینی .
گود برداشتنلغتنامه دهخداگود برداشتن . [ گ َ / گُو ب َ ت َ ] (مص مرکب ) گود کردن زمینی برای ساختن چیزی . خاک برداری کردن . رجوع به گود شود.
گود بیژنلغتنامه دهخداگود بیژن . [ گُو دِ ژَ ] (اِخ ) محلی در نزدیکی شهداد (کرمان ). (از تاریخ کرمان چ باستانی پاریزی ص 478).
سرگودلغتنامه دهخداسرگود. [ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان بیزکی بخش حومه ٔ شهرستان مشهد. دارای 101 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آن غلات ، چغندر، بنشن . شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
قلعه گودلغتنامه دهخداقلعه گود. [ ق َ ع َ گ ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیزکی بخش حومه ٔ شهرستان مشهد، واقع در 54هزارگزی شمال باختری مشهد و یکهزارگزی شمال شوسه ٔ مشهد به قوچان . موقع جغرافیایی آن جلگه و هوای آن معتدل است . سکنه ٔ آن 142
چرخ گودhollow-worn wheelواژههای مصوب فرهنگستانچرخی که در قسمت غلتشگاه دارای فرورفتگی ناشی از سایش قائم است