گودرهلغتنامه دهخداگودره . [ گ َ / گُو دَ رَ / رِ ] (اِ) به معنی کودر است که غله ٔ خودرو باشد. (برهان ) (رشیدی ). || بچه ٔ گاو. (برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ) : به کشتن نیارد کسی گودره وز آن گوسفند
گودرهفرهنگ فارسی عمید۱. نوعی مرغابی.۲. بچۀ گاو و گوزن: ◻︎ کف یوز پرمغز آهوبره / همه چنگ شاهین دل گودره (عنصری: ۳۶۲).
گودرهلغتنامه دهخداگودره . [ گ َ دَ رَ ] (اِخ ) نام پسر شاپور. (برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ). رجوع به گودرز شود.
گودرهلغتنامه دهخداگودره . [ گ َ دَ رَ ] (اِخ ) نام پهلوانی باشد از ایران . (برهان ). رجوع به گودرز شود.
عَذاراAdharaواژههای مصوب فرهنگستانستارۀ اپسیلون کلب اکبر با قدر 1/5 که غول درخشانی از ردۀ ب2 به فاصلۀ 570 سال نوری از زمین است متـ . اپسیلون کلب اکبر Epsilon Canis Majoris
گوگدرهلغتنامه دهخداگوگدره . [ دَرْ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان خرق حومه ٔ بخش شهرستان قوچان . واقع در 40هزارگزی جنوب باختری قوچان . کوهستانی و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن 193 تن است . آب آن از چشمه وقنات تأمین میشود. و محصول آن غ
گیودرهلغتنامه دهخداگیودره . [ وْ دَرْ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان درجزین بخش رزن شهرستان همدان . واقع در 14هزارگزی جنوب رزن و 6 هزارگزی خاور رزن به همدان . محلی جلگه و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن 375
وذرةلغتنامه دهخداوذرة. [ وَ ذَ رَ ] (ع اِ) پارچه ٔ گوشت بی استخوان یا گوشت پاره ٔ گرد و پهن بریده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). پاره ٔ گوشت . (بحر الجواهر). رجوع به وَذْرة شود.
وذرةلغتنامه دهخداوذرة. [ وَ ذِ رَ ] (ع ص ) زن که در فرج او گوشت بسیار باشد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || زن گنده بوی یا سطبرلب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
کوذرلغتنامه دهخداکوذر. [ ذَ ] (اِ) پوست گوساله را گویند. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گودر. گودره . (برهان ). || گوساله را گویند. گودر. (برهان ). گودره . (حاشیه ٔ برهان چ معین ).
گوزرلغتنامه دهخداگوزر. [ گ َ / گُو زَ ] (اِ) جوذر. پوست گاو. (یادداشت مؤلف ). رجوع به گودر و گودره شود.
گودرلغتنامه دهخداگودر. [ گ َ / گُو دَ ] (اِ) در پهلوی گوتر .مرکب از: گو (گاو) + تر، همریشه ٔ ترانه و توله و روی هم به معنی بچه گاو است . (مجله ٔ دانشکده ٔ ادبیات سال 3 شماره ٔ2 ص <span class=