لغت‌نامه دهخدا
پیری بیک دوکر. [ ] (اِخ ) از تراکمه است . جوانی خوش خلق و صحبت آراست ، رفیق گرم اختلاط و مصاحب همه جارو مانند او کم پیدا میشود. از فن موسیقی بهره مند است و تصنیفهای بسیار دارد. اشعارش چنین است :از وصل تو ای نگار دوری تا کی هرچند که باشد این ضروری تا کی گفتی که صبو
