گوشاسبلغتنامه دهخداگوشاسب . (اِ) به معنی خواب دیدن باشد که عربان رؤیا گویند. (برهان ) (شعوری ج 2 ص 315). خواب دیدن . (لغت فرس ). بوشاسپ . کوشاسب . (برهان ) : شنیدم که خسرو به گوشاسپ دیدچنان کآتش
یوشاسبلغتنامه دهخدایوشاسب . (اِ) گوشاسب . بوشاسب . در بعضی فرهنگها به معنی بوشاسب ضبط شده است . (یادداشت مؤلف ). رجوع به بوشاسب شود.
گرشاسبلغتنامه دهخداگرشاسب . [ گ ِ ] (اِ) احتلام . (ناظم الاطباء). و آن مصحف گوشاسب (= بوشاسپ ) است . رجوع به گوشاسب و گوشاسپ و بوشاسب و بوشاسپ شود.
یوشاسبلغتنامه دهخدایوشاسب . (اِ) گوشاسب . بوشاسب . در بعضی فرهنگها به معنی بوشاسب ضبط شده است . (یادداشت مؤلف ). رجوع به بوشاسب شود.
گشاسبلغتنامه دهخداگشاسب . [ گ ُ ] (اِخ ) همان گشتاسب مشهور است که پادشاهی بود پدر اسفندیار رویین تن و یکصدوشصت سال پادشاهی کرد. (برهان ).همان گشتاسب شاه پسر لهراسب است که اسفندیار پسر او بود و آئین زردشت پسندیده . فردوسی گفته : چو نیمی شد از شب بشد در بشاسب به گ
نوگوشاسبلغتنامه دهخدانوگوشاسب . [ ن َ / نُو] (ص مرکب ) تازه بالغ. تازه به حد بلوغ رسیده . تازه به حد مردان یا زنان رسیده : تکل ؛ مردی نوگوشاسب . (ازحاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). رجوع به گوشاسب شود.
