لغتنامه دهخدا
ظفرقطورا. [ ] (اِ) شریف گوید: کلمه ای است سریانی . نام گیاهی شعری که بیشتر در اراضی سنگلاخ و کوهستانی و سواحل ماسه ای و هم در بیابانها روید با ساقی درشت و خشن و پوستی نازک و زبر به درازای یک بدَست و نیم و آن را ریشه ای خشبی است که قسمت عمده ٔ آن بر ظاهر زمین پیداست و درون ریش