گوهربارلغتنامه دهخداگوهربار. [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) بارنده ٔ گوهر. نثارکننده ٔ گوهر : و آتش او گلی است گوهرباردر برابر گل است و در بر خار. نظامی . || بخشنده ٔ گوهر. (از بهار عجم ) (آنندراج ). که
گوهربارفرهنگ فارسی معین( ~ .)(ص فا.)1 - نثار کننده گوهر، گوهرافشان . 2 - (کن .) جوانمرد. 3 - ریزنده قطرات (ابر).
گوهربارانلغتنامه دهخداگوهرباران . [ گ َ / گُو هََ ] (اِخ ) زاینده رود که یکی از رودهایی است که در دریای خزر میریزد به گفته ٔ رابینو: در مصب سه شعبه میشود. شعبه ٔ وسطای آن گوهرباران نام دارد. (استرآباد و مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 160<
گهربارفرهنگ نامها(تلفظ: gohar bār) (= گوهربار ، گوهرافشان) ؛ (به مجاز) اشک بار ، گریان ؛ (در قدیم) (به مجاز) شیوا و رسا.
انده گینلغتنامه دهخداانده گین . [ اَ دُه ْ ] (ص مرکب ) اندوهگین . غمگین . غمناک : نشسته بودم دوش از فراقش اندهگین بطبع گوهر سنج و بدیده گوهربار.مسعودسعد.
گهربارلغتنامه دهخداگهربار. [ گ ُ هََ ] (نف مرکب ) مخفف گوهربار. || مجازاً گریان : کنونم می جهد چشم گهربارچه خواهم دید بسم اﷲ دگر بار. نظامی .عاشقان زمره ٔ ارباب امانت باشندلاجرم چشم گهربار همان است که بود. ح
گوهربارانلغتنامه دهخداگوهرباران . [ گ َ / گُو هََ ] (اِخ ) زاینده رود که یکی از رودهایی است که در دریای خزر میریزد به گفته ٔ رابینو: در مصب سه شعبه میشود. شعبه ٔ وسطای آن گوهرباران نام دارد. (استرآباد و مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 160<