گوهرخرلغتنامه دهخداگوهرخر. [ گ َ/ گُو هََ خ َ ] (نف مرکب ) خریدار گوهر : گهرخریدند او را به شهرها چندان که سیر گشت ز گوهرفروش ، گوهرخر. فرخی .گاه گوهرپاش گردد گاه گوهرگون شودگاه گوهربار گردد گاه
گوهرخریلغتنامه دهخداگوهرخری . [ گ َ / گُو هََ خ َ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرخر : تو گوهر کن از کان اسکندری سکندر خود آید به گوهرخری . نظامی .میان بسته هر یک به گوهرخری خریدار گوهر بود گوهری .<p c
گوهرخریلغتنامه دهخداگوهرخری . [ گ َ / گُو هََ خ َ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرخر : تو گوهر کن از کان اسکندری سکندر خود آید به گوهرخری . نظامی .میان بسته هر یک به گوهرخری خریدار گوهر بود گوهری .<p c
گهرخرلغتنامه دهخداگهرخر. [ گ ُ هََ خ َ ] (نف مرکب ) مخفف گوهرخر : گهرخر چهارند و گوهر چهارفروشنده را با فضولی چه کار. نظامی .رجوع به گوهرخر شود.
گهرخریلغتنامه دهخداگهرخری . [ گ ُ هََ خ َ ] (حامص مرکب ) مخفف گوهرخری . عمل گوهرخر. رجوع به همین کلمه شود.
گوهرگونلغتنامه دهخداگوهرگون . [ گ َ / گُو هََ ] (ص مرکب ) مانند گوهر. بسان گوهر. چون گوهر. همانند گوهر : گاه گوهرپاش گردد گاه گوهرگون شودگاه گوهربار گردد گاه گوهرخر شود.فرخی .
گوهرپاشلغتنامه دهخداگوهرپاش . [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) پاشنده ٔ گوهر. نثارکننده ٔ گوهر. گوهرریز. گوهربار : اگر سخاوت باید کفش به روز عطاچو بحر گوهرپاش است وابر زرافشان . فرخی . || کنایه از بارنده
گوهربارلغتنامه دهخداگوهربار. [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) بارنده ٔ گوهر. نثارکننده ٔ گوهر : و آتش او گلی است گوهرباردر برابر گل است و در بر خار. نظامی . || بخشنده ٔ گوهر. (از بهار عجم ) (آنندراج ). که
گوهرخریلغتنامه دهخداگوهرخری . [ گ َ / گُو هََ خ َ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرخر : تو گوهر کن از کان اسکندری سکندر خود آید به گوهرخری . نظامی .میان بسته هر یک به گوهرخری خریدار گوهر بود گوهری .<p c