گیالغتنامه دهخداگیا. [ گ َ ] (اِخ ) شهری است در هند که در ناحیه ٔ بهار و اوریسا در کنار رود فالگور یکی از شعب گنگ قرار دارد و سکنه ٔ آن 88000 تن است . صنایع ابریشم بافی آن معروف است . گیا یکی از شهرهای مقدس هندیها است . که سابقه ٔ تاریخی دارد و در این شهر سا
گیالغتنامه دهخداگیا. (اِ) مخفف گیاه است که علف باشد. (برهان قاطع) (فرهنگ نظام ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ) (فرهنگ شعوری ج 2 ص 308). علف ستوران . (صحاح الفرس ). علف هرزه و خودرو.سبزه . نبات . رستنی . بررسته . گی
پایة تیرک دهانهhatch carrier, hatch socket, beam socket, hatch beam shoeواژه‌های مصوب فرهنگستانهریک از پایه‌های دو طرف انبار که تیرک‌های دهانه را نگه می‌دارد
زبان‌های هسته‌آغازhead-first languages, head-initial languagesواژه‌های مصوب فرهنگستانزبانهایی که در آنها هستۀ گروه در ابتدای آن قرار می‌گیرد
زبان‌های هسته‌پایانhead-last languages, head-final languagesواژه‌های مصوب فرهنگستانزبانهایی که در آنها هستۀ گروه در انتهای آن قرار می‌گیرد
نقشه‌های چون‌ساختas-built drawings, as-builts, record drawingsواژه‌های مصوب فرهنگستاننقشههایی که پیمانکار پس از پایان کار و مطابق با اجرای واقعی کار تهیه می‌کند
گیاه چرالغتنامه دهخداگیاه چرا. [ چ َ ] (نف مرکب ) مخفف گیاه چران . گیاه چرنده . گیاچرا. رجوع به گیاچرا و گیاچر شود.
گیا خوردنلغتنامه دهخداگیا خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) مخفف گیاه خوردن . رجوع به همین ترکیب شود.
گیاخوارهلغتنامه دهخداگیاخواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) مخفف گیاه خواره است . و به معنی گیاه خور باشد.
تازه گیالغتنامه دهخداتازه گیا. [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) تازه گیاه . گیاه تازه . گیاه تر و نورسته . تازه نهال . || مجازاً مطلق نورسته و جوان را گفته اند : تازه گیا طوطی شکّر بدست آهوکان از شکرش شیرمست .نظامی .</p
داروگیالغتنامه دهخداداروگیا. (اِ مرکب ) گیاه دارویی . دارویی که از گیاهان بدست آید : چو عیسی هر که دارد توتیایی ز هر بیخی کند داروگیایی .نظامی .
زرگیالغتنامه دهخدازرگیا. [ زَ ] (اِ مرکب ) گیاهی است چون زر، در هندوستان روید. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 19). نام رستنیی که برنگ زرد باشد. (آنندراج ). گیاهی هندی و طلایی رنگ . (ناظم الاطباء). زرگیاه . قارچهای ذره بینی به رنگ زرد که بر سنگ و آجر و پوست درخت و دیگ
زنده گیالغتنامه دهخدازنده گیا. [ زِ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) زنده گیاه . مردم گیاه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : چون زنده گیا زنده ٔ مرده ست به صورت با آنکه تنش مرده ٔ زنده ست چو اسفنج . سیف اسفرنگ (یادداشت ایضاً)
شیرگیالغتنامه دهخداشیرگیا. (اِ مرکب ) گیاهی که چون آنرا بشکنند شیره ٔ سپیدی مانند شیر از وی برآید و در بهار بکارند. (ناظم الاطباء) (از برهان ) (آنندراج ) (از فرهنگ جهانگیری ).
