لغتنامه دهخدا
وضیعة. [ وَ ع َ ] (ع مص ) زیان زده گردیدن مردم در تجارت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). زیان کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). بیع شخص است آنچه را مالک میباشد به بهایی کمتر از آنچه خریداری کرده است . (کشاف اصطلاحات الفنون ). || گیاه شور خورانیدن شتر را و ملازم آن