یادبادلغتنامه دهخدایادباد. (اِ مرکب ) به یاد. یادبود. یادکرد. ذکر. و مجازاً شادی ِ سلامت : گویم آنگاه بیارید یکی داروی خواب یادباد ملکی ذوحسبی ذونسبی . منوچهری . || (فعل دعایی مرکب ) و در این شعر فردوسی «بلند باد»، «پرآوازه باد»، «مذ
یادبادفرهنگ فارسی عمیدیاد؛ ذکر؛ یادکرد: ◻︎ گویم آنگاه بدان قطرهیَکِ داروی خواب / یادبادِ ملکی ذوحسبی ذونسبی (منوچهری: ۱۸۹).
اضباثلغتنامه دهخدااضباث . [ اَ ] (ع اِ) قبضات . واحد آن ضَبْثة است . (از اقرب الموارد). رجوع به ضبثة شود. قبضه ها، و فیه حدیث : اوحی لداود قل لبنی اسرائیل لایدعونی و الخطایا بین اضباثهم ؛ ای قبضاتهم ؛ ای محتقبون للأوزار غیر مقلوعین عنها. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). چنگالها. کفهای دستها.<br
ادبیاتفرهنگ فارسی عمید۱. (ادبی) مجموعه آثار مکتوب منظوم یا منثور که بیانگر عواطف است.۲. علومی که مربوط به ادب باشد و دربارۀ مسائل ادبی گفتگو کند.
یادبودلغتنامه دهخدایادبود. (اِ مرکب ) هر چیز که سبب از برای یادآوری شود. (از ناظم الاطباء). یادگار. (غیاث اللغات ). هر چیزکه برای یادآوری باشد. یادکرد. یادباد : بخانه ٔ تو دگر از متاع بندر هجربیادبود روان می کنم قطار قطار. شرف الدین شفروه (ا
زمانهلغتنامه دهخدازمانه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) روزگار. دهر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (فرهنگ فارسی معین ). روزگار. (ناظم الاطباء). روزگار و سبکسیر و دون از صفات اوست . (آنندراج ). پورداود در ذیل «زروان ، زمانه » آرد: ... چنانکه در فروردین یشت فقرات <span clas