یبوستلغتنامه دهخدایبوست . [ ی ُ س َ ] (ع اِمص ) یبوسة. خشکی و عدم تری . (ناظم الاطباء). خشکی . (غیاث اللغات ) (السامی ) : گرچه در خشکی هزاران رنگهاست ماهیان را با یبوست جنگهاست . مولوی . || ضمور و لاغری . (ناظم الاطباء). || ناروانی
یبوستفرهنگ فارسی عمید۱. (پزشکی) نوعی اختلال رودهای که در آن عمل دفع با دشواری صورت میگیرد و معمولاً به علت کمتحرکی و کم نوشیدن مایعات ایجاد میشود.۲. [مقابلِ رطوبت] [قدیمی] خشکی.
یبوستفرهنگ فارسی معین(یُ سَ) [ ع . یبوسة ] 1 - (اِمص .) خشکی ، عدم رطوبت . 2 - در فارسی : خشکی مزاج و کار نکردن شکم .
بوسیدگویش اصفهانی تکیه ای: mâčeš ka طاری: mâčeš ka طامه ای: mâčey ke طرقی: mâčeš ka کشه ای: mâčeš ka نطنزی: mâčeš ka
بوسیدگویش خلخالاَسکِستانی: mâčəš bəka دِروی: bâč.əš bə.kard شالی: mâčəš bəkard کَجَلی: mâč.əš be.ka کَرنَقی: mâčəš âdâ کَرینی: mâčəš bəkard کُلوری: mâčəš bəkard گیلَوانی: mâčəš bəkârd لِردی: mâčəš bəkard
بوسیدگویش کرمانشاهکلهری: mâč kerd گورانی: mâč kerd سنجابی: mâč kerd کولیایی: mâč akerd زنگنهای: mâč kerd جلالوندی: mâč kerde: زولهای: mâč kerde: کاکاوندی: mâč kerde: هوزمانوندی: mâč kerde: