یزدانیلغتنامه دهخدایزدانی . [ ی َ ] (اِخ ) از قدمای شعرای زبان فارسی بوده و رادویانی در ترجمان البلاغه اشعار زیر را از او آورده است . (یادداشت مؤلف ) : از جود به سائل دهد اقلیم ز دشمن همواره به نوک قلم اقلیم ستانی . #آن شاه با کفایت
یزدانیلغتنامه دهخدایزدانی . [ ی َ ] (اِخ ) میرزا عبدالوهاب کوچکترین فرزند وصال شیرازی از شعرا و فضلای قرن چهاردهم هَ .ق . بود و در معانی و بیان و بدیع و ریاضیات و موسیقی و اسطرلاب و هیأت قدیم و خط و ربط و نقاشی و کارهای دستی و نظم و نثر عربی استادی ماهر بود. قسمتی از کتیبه ٔ رواق مطهر حضرت اما
یزدانیلغتنامه دهخدایزدانی . [ ی َ ] (ص نسبی ) ربانی و الهی و خدایی . (ناظم الاطباء) : آنچه یزدان ندهد بخت و فلک هم ندهدکار آن مرتبه دارد که بود یزدانی . انوری . || عباد و زهاد و تارک دنیا و مرتاضان یزدان پرست را گویند. (انجمن آرا) (آ
زیدانیلغتنامه دهخدازیدانی . [ زَ ] (ص نسبی ) منسوب است به صحراء زیدان که جایگاهی است در کوفه . (از الانساب سمعانی ). رجوع به زیدان و ماده ٔ بعد شود.
زیدانیلغتنامه دهخدازیدانی . [ زَ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن علی بن جناح همدانی الزیدانی ، مکنی به ابوالغنائم . وی از ابوالبقاء العمربن محمدبن علی الحبال و ابوالحسن بن العلاف و جز اینها استماع کرد و ابوسعد السمعانی و غیره از وی روایت دارند و در شوال سنه ٔ 537 هَ . ق
جدانیلغتنامه دهخداجدانی . [ ج َدْ دا ] (ص نسبی ) نسبت است به جدان بن جدیلةبن اسدبن ربیعةبن نزار. (از لباب الانساب ). و رجوع به جدان شود.
جدیانیلغتنامه دهخداجدیانی . [ ج َ دَ ] (اِخ ) عمربن صالح بن عثمان بن عامری جدیانی ، مکنی به ابوحفص . از روات است . وی از ابی یعلی حمزةبن خراش هاشمی روایت کند و عبدالوهاب بن الحسن کلابی در قریه جدیا و ابوالحسین الرازی از وی استماع حدیث کرد. گویند وی بسال 332 هَ
جدیانیلغتنامه دهخداجدیانی . [ ج َ دَ ] (اِخ ) لقب جماعت عصریون که از حافظ ابوالقاسم علی بن حسن بن هبةاﷲبن عساکر، استماع حدیث کردند و از جمله ٔ عصریون ، حمید و سلطان فرزندان حسان بن سبیع و طالب بن ابی محمدبن ابی شجاع و فرزند وی ابومحمد حسان و جز آنان میباشند. (از معجم البلدان ).
یزدانیارلغتنامه دهخدایزدانیار. [ ی َ دان ْ ] (اِخ ) ابوبکر حسین بن علی یزدانیار ارموی (متوفی درسال 333 هَ . ق .) از مشاهیر صوفیه بوده است ولی طریقه ٔ مخصوص بخود در تصوف داشته است و بعضی از مشایخ مانند شبلی و غیره منکر او بوده اند و او نیز بعضی از مشایخ عراق و سخن
یزدانیارلغتنامه دهخدایزدانیار. [ ی َ دان ْ ] (اِخ ) ابوبکر حسین بن علی یزدانیار ارموی (متوفی درسال 333 هَ . ق .) از مشاهیر صوفیه بوده است ولی طریقه ٔ مخصوص بخود در تصوف داشته است و بعضی از مشایخ مانند شبلی و غیره منکر او بوده اند و او نیز بعضی از مشایخ عراق و سخن
