یغمایی٢

yaqmāyi

معنی

١. از مردم یغما.
٢. [مجاز] زیبارو: ◻︎ من همان روز دل و صبر به یغما دادم / که مقید شدم آن دلبر یغمایی را (سعدی۲: ۳۱۶).

جست‌وجوی دقیق

یغمایی٢

فرهنگ فارسی عمید

١. از مردم یغما.٢. [مجاز] زیبارو: ◻︎ من همان روز دل و صبر به یغما دادم / که مقید شدم آن دلبر یغمایی را (سعدی۲: ۳۱۶).

جست‌وجوی هم‌آوا

یغما

یغما. [ ی َ ] (اِ) تاخت و تاراج و غارت و غنیمت و ربودگی . (ناظم الاطباء) (از برهان ). تاراج را گویند. (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ اوبهی ). تالان . تاراج . چپو. غارت . چپاول . نهبة. (منتهی الارب ). نهیب . (منتهی الارب ). اغاره . (یادداشت مؤلف ) : چ

یغما

لغت‌نامه دهخدا

یغما. [ ی َ ] (اِخ ) نام شهری در ترکستان که مردمان خوشگل و صاحب حسن دارد. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری ) (از آنندراج ) (از غیاث ) (از برهان ). نام شهری که خوبان بسیار از آنجا خیزند. شهری حسن خیز بود در ترکستان ، و مردم آن به تاراج و غارت همه چیز و از جمله خوان مشهور شده

یغمایی

لغت‌نامه دهخدا

یغمایی . [ ی َ ] (اِخ ) طایفه ای که در بلوک جندق مسکن دارند. (یادداشت مؤلف ).

یغمایی

لغت‌نامه دهخدا

یغمایی . [ ی َ ] (ص نسبی ) منسوب به یغما که شهری است از ترکستان . (غیاث ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || اهل یغما. از مردم یغما. (یادداشت مؤلف ). || متعلق به یغما. که از شهر یغما باشد. (یادداشت مؤلف ). || کنایه از زیباروی و خوش اندام . (از یادداشت مؤلف ). زیباروی اهل یغم

غما

لغت‌نامه دهخدا

غما. [ غ َ ](ع اِ) سقف خانه یا آنچه از خاک و جز آن بالای آن باشد. مثنای آن غَمَوان . ج ، اَغمیة، اَغماء . بمعنی غَمی ̍ و غِماء . (از اقرب الموارد). || پوشیدگی . (دهار). || (حرف تنبیه ) تلفظی است ازاَما مبدل اما. گویند «غما واﷲ» بجای «اما واﷲ». رجوع به نشوء اللغة العربیة ص <sp

درپیوند

بیشتر بدانید

یغمایی٢

yaqmāyi

معنی

جست‌وجوی دقیق

یغمایی٢

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

یغما

لغت‌نامه دهخدا

یغما

لغت‌نامه دهخدا

یغمایی

لغت‌نامه دهخدا

یغمایی

لغت‌نامه دهخدا

غما

لغت‌نامه دهخدا