غالیه

۱. ماده‌ای بسیار‌خوش‌بو، مرکب از مشک، عنبر، ‌بان، و حصی‌لبان (حسن‌لبه) که زنان برای معطر کردن زلف به کار می بردند و برای تقویت دماغ، قلب، تسکین صداع، و لقوه نیز مفید بوده.
۲. [مجاز] گیسوی سیاه و خوش‌بو.
۳. = غُلات