بتخانه
فرهنگ فارسی عمید
۱. جایی که بتها را در آن نگهداری میکنند؛ معبد بتپرستان؛ خانۀ بت؛ بتکده؛ بتستان.
۲. [قدیمی، مجاز] جای زنان پادشاهان؛ حرم؛ فَغستان.
۳. (تصوف) [مجاز] عالم لاهوت و مظهر ذات احدیت.
۲. [قدیمی، مجاز] جای زنان پادشاهان؛ حرم؛ فَغستان.
۳. (تصوف) [مجاز] عالم لاهوت و مظهر ذات احدیت.