ترخان
فرهنگ فارسی عمید
۱. در دورۀ مغول، لقبی که به بعضی از رجال، درباریان، و شاهزادگان مغول داده میشد و کسی که به این لقب و عنوان میرسید از ادای باج و خراج معاف بود و از مزایایی برخوردار میشد و هروقت میخواست میتوانست بیاجازه به حضور شاه برود.
۲. [مجاز] آزاد.
۲. [مجاز] آزاد.