تطوع

۱. (فقه) عمل مستحب‌ کردن.
۲. (فقه) کاری به قصد نیکی و عبادت انجام دادن.
۳. [قدیمی] فرمان‌برداری ‌کردن؛ منقاد شدن.
۴. [قدیمی] داوطلب شدن.