تمکن

۱. توانایی پیدا کردن.
۲. [قدیمی] جای گرفتن؛ جاگیر شدن.
۳. [قدیمی] جاه و مقام یافتن؛ دارای مقام و منزلت شدن.
۴. [قدیمی] پابرجا شدن.