دارو
فرهنگ فارسی عمید
۱. (پزشکی) آنچه طبیب برای معالجۀ بیمار تجویز کند از خوردنی یا نوشیدنی یا مالیدنی؛ آنچه با آن دردی را درمان کنند؛ دوا.
۲. دانه‌ها و گردهای خوش‌بو و خوش‌طعم از قبیل فلفل و زرچوبه و خردل و دارچین که از گیاه‌ها و درختان می‌گیرند و برای خوش‌طعم ساختن غذاها به کار می‌برند.
⟨ داروی بیهوشی: (پزشکی) دارویی که با آن کسی را بیهوش کنند.
۲. دانه‌ها و گردهای خوش‌بو و خوش‌طعم از قبیل فلفل و زرچوبه و خردل و دارچین که از گیاه‌ها و درختان می‌گیرند و برای خوش‌طعم ساختن غذاها به کار می‌برند.
⟨ داروی بیهوشی: (پزشکی) دارویی که با آن کسی را بیهوش کنند.
