دمنده
فرهنگ فارسی عمید
۱. کسی که باد در چیزی بدمد؛ بادکننده.
۲. وزنده.
۳. [قدیمی، مجاز] خروشنده؛ خشمگین: ◻︎ بزد دست سهراب چون پیل مست / چو شیر دمنده ز جا دربجست (فردوسی: ۲/۱۸۲ حاشیه).
۴. از دمیدن.
۲. وزنده.
۳. [قدیمی، مجاز] خروشنده؛ خشمگین: ◻︎ بزد دست سهراب چون پیل مست / چو شیر دمنده ز جا دربجست (فردوسی: ۲/۱۸۲ حاشیه).
۴. از دمیدن.