زفت
فرهنگ فارسی عمید
۱. (طب قدیم) مادۀ سیالی که از درخت صنوبر بیرون میآید و مصرف دارویی داشته؛ زفت رومی؛ صمغ.
۲. [قدیمی] قیر که از نفت گرفته میشود؛ زفت بحری.
〈 زفت یابس: صمغ خشک شدۀ درخت صنوبر.
۲. [قدیمی] قیر که از نفت گرفته میشود؛ زفت بحری.
〈 زفت یابس: صمغ خشک شدۀ درخت صنوبر.