ترجمه مقاله

سمعه

فرهنگ فارسی عمید

۱. انجام دادن کار نیکو تا شخص نام خود را در افواه بیندازد و به نیکوکاری مشهور شود؛ ریاکاری.
۲. (اسم) [مجاز] شهرت؛ نیک‌نامی؛ آوازۀ نیک.
ترجمه مقاله