سور

۱. مهمانی؛ بزم؛ جشن: ◻︎ خوان کشید او را کرامت‌ها نمود / آن‌شب اندر کوی ایشان سور بود (مولوی: ۸۲۱).
۲. (اسم مصدر) خوشی؛ شادی.