علم الیقین
فرهنگ فارسی عمید
۱. دانستن چیزی به کمال یقین که هیچ شک و شبهه در آن نباشد.
۲. (تصوف) مرحلهای از سلوک، پیش از عینالیقین و حقالیقین که سالک در آن به حقایق پی میبرد.
۲. (تصوف) مرحلهای از سلوک، پیش از عینالیقین و حقالیقین که سالک در آن به حقایق پی میبرد.