فرهی

۱. دارای فره‌ بودن.
۲. فروشکوه؛ شوکت و جلال: ◻︎ به‌ مردی و دانایی و فرّهی / بزرگی و آیین شاهنشهی (فردوسی: ۷/۲۳۵).