قیامت
فرهنگ فارسی عمید
۱. برانگیخته شدن پس از مرگ.
۲. (اسم) [مجاز] رستاخیز.
۳. (اسم) هفتاد‌وپنجمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۴۰ آیه؛ لااقسم.
۴. (صفت) [عامیانه، مجاز] شلوغ.
⟨ قیامت کردن: (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] شور و غوغا کردن؛ هنگامه برپا کردن.
۲. (اسم) [مجاز] رستاخیز.
۳. (اسم) هفتاد‌وپنجمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۴۰ آیه؛ لااقسم.
۴. (صفت) [عامیانه، مجاز] شلوغ.
⟨ قیامت کردن: (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] شور و غوغا کردن؛ هنگامه برپا کردن.
