منگله

۱. = منگوله
۲. (زیست‌شناسی) ترۀ دشتی: ◻︎ گشت پرمنگله همه لب کشت / داد در این جهان نشان بهشت (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۸۴).