وارو
فرهنگ فارسی عمید
۱. وارون؛ واژگون.
۲. (اسم مصدر) (ورزش) در ژیمناستیک، پشتک.
⟨ وارو زدن: (مصدر لازم)
۱. (ورزش) پشتک زدن در آب، گود زورخانه، و بر روی زمین.
۲. برعکسِ کار کس دیگر کاری انجام دادن.
۲. (اسم مصدر) (ورزش) در ژیمناستیک، پشتک.
⟨ وارو زدن: (مصدر لازم)
۱. (ورزش) پشتک زدن در آب، گود زورخانه، و بر روی زمین.
۲. برعکسِ کار کس دیگر کاری انجام دادن.
