پرچین
فرهنگ فارسی عمید
۱. دیواری که از بوته‌های خار و شاخه‌های درخت در گرداگرد باغ یا کشتزار درست کنند.
۲. شاخ‌وبرگ درخت و بوته‌های خار که بر سر دیوار باغ به‌ردیف بگذارند تا مانع عبور شود: ◻︎ تا نگار من ز سنبل بر سمن پرچین نهاد / داغ حسرت بر دل صورت‌گران چین نهاد (امیرمعزی: ۱۶۲).
۲. شاخ‌وبرگ درخت و بوته‌های خار که بر سر دیوار باغ به‌ردیف بگذارند تا مانع عبور شود: ◻︎ تا نگار من ز سنبل بر سمن پرچین نهاد / داغ حسرت بر دل صورت‌گران چین نهاد (امیرمعزی: ۱۶۲).
