چرب گو

چرب‌گفتار؛ چرب‌زبان؛ خوش‌سخن: ◻︎ همی رای زد با یکی چرب‌گوی / کسی کاو سخن را دهد رنگ‌وبوی (فردوسی: ۲/۲۶۰).