کففرهنگ فارسی عمید۱. (ادبی) در عروض، انداختن حرف هفتم ساکن از فاعلاتن یا مفاعیلن که فاعلاتُ یا مفاعیلُ بماند.۲. [قدیمی] بازداشتن.