آبشتنگاه
لغتنامه دهخدا
آبشتنگاه . [ ب َ / ب ِ ت َ ] (اِ مرکب ) نهفتن گاه . || مبرز. مستراح :
نه همی بازشناسند عبیر از سرگین
نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه .
نه همی بازشناسند عبیر از سرگین
نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه .
قریعالدهر (از فرهنگ اسدی ، خطی ).