آیه
لغت‌نامه دهخدا
آیه . [ ی َ ] (ع اِ) آیت . ج ، آیات ، آی .
- آیه ٔ حجاب ؛ آیه ٔ سی و یکم سوره ٔ نور 24.
- آیه ٔ سجده ؛ هر یک از چهار آیت ذیل : آیه ٔ 15 از سوره ٔ 32. آیه ٔ 37 از سوره ٔ 41. آیه ٔ 62 از سوره ٔ 53. آیه ٔ 19 از سوره ٔ 96.
- آیه ٔ سخّر ؛ آیه ٔ 12 از سوره ٔ 16.
- آیه ٔ شهادة ؛ آیه ٔ هیجدهم از سوره ٔ آل عمران 3.
- آیه ٔ فتح ؛ آیه ٔ اول از سوره ٔ فتح 48.
- آیه ٔ نور ؛ آیه ٔ سی و پنجم از سوره ٔ نور 24.
- آیه ٔ و ان یکاد ؛ آیه ٔ پنجاه و یکم از سوره ٔ القلم 68 :
حضور خلوت انس است و دوستان جمعند
و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید.
و رجوع به آیت شود.
- آیه ٔ حجاب ؛ آیه ٔ سی و یکم سوره ٔ نور 24.
- آیه ٔ سجده ؛ هر یک از چهار آیت ذیل : آیه ٔ 15 از سوره ٔ 32. آیه ٔ 37 از سوره ٔ 41. آیه ٔ 62 از سوره ٔ 53. آیه ٔ 19 از سوره ٔ 96.
- آیه ٔ سخّر ؛ آیه ٔ 12 از سوره ٔ 16.
- آیه ٔ شهادة ؛ آیه ٔ هیجدهم از سوره ٔ آل عمران 3.
- آیه ٔ فتح ؛ آیه ٔ اول از سوره ٔ فتح 48.
- آیه ٔ نور ؛ آیه ٔ سی و پنجم از سوره ٔ نور 24.
- آیه ٔ و ان یکاد ؛ آیه ٔ پنجاه و یکم از سوره ٔ القلم 68 :
حضور خلوت انس است و دوستان جمعند
و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید.
حافظ.
و رجوع به آیت شود.
