ابن مکتوم
لغت‌نامه دهخدا
ابن مکتوم . [ اِ ن ُ م َ ] (اِخ ) تاج الدین ابومحمد احمدبن عبدالقادربن احمدبن مکتوم قیسی ، فقیه حنفی نحوی لغوی . شاگرد ابن نحاس و ابوحیان .مولد او682 هَ . ق . او راست : شرح کافیه ٔ ابن حاجب . شرح شافیه . شرح الفصیح . الدرر اللقیط من البحر المحیط. الجمع بین العباب والمحکم فی اللغة. قید الاوابد. شرح هدایه در فقه . و او در طاعون 749 درگذشته است .
