ابوذر

ابوذر. [ اَ ذَرر ] (اِخ ) عمربن ذرّبن عبداﷲبن زرارةبن مسعودبن معاویةبن منبه بن غالب بن وقش بن قاسم بن موهبةبن دعام کوفی همدانی . فقیه و محدث و قاضی . او مردی صالح و عابدی بلندمرتبت است . از عطاء و مجاهد روایت کند. وکیع و اهل عراق از او روایت کنند و از مرجئه است . وفات او در سال 155 یا156 هَ . ق . بود. رجوع به وفیات ابن خلکان ، و رجوع به نامه ٔ دانشوران ج 1 ص 486 شود.