ازاربند

ازاربند. [ اِ ب َ] (اِ مرکب ) همیان . (منتهی الارب ). || بندشلوار. آنچه که شلوار و تنبان به آن بندند. (آنندراج ). تُکّه . بندِ ازار. شلواربند. بند تنبان : دست اندر زیر کرد [ حسنک ] و ازاربند استوار کرد و پایچهای ازار ببست . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 183).