انبوذن

انبوذن . [ اَم ْ ذَ ] (اِ) اصل کاینات و آفرینش . (برهان قاطع) (انجمن آرا). اصل آفرینش و حقیقت کاینات . (ناظم الاطباء). مصحف ، و صحیح ، همان انبودن است و به معنی اصل کائنات و آفرینش نوشته اند. (انجمن آرا) (آنندراج ). و رجوع به انبودن شود.