اهن و تلپ
لغت‌نامه دهخدا
اهن و تلپ . [ اِ هَِ ن ْ ن ُ ت ُ ل ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) (درتداول عامه ) دم و دستگاه . شور وولوله . تبختر و تکبر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- با اهن و تلپ ؛ با تبختر هر چه تمامتر.
- با اهن و تلپ تمام ، با کبری بسیار .
- || با ساز و آلات بسیار. با کبر و عجبی نامطبوع . با اسباب و اشیائی زائد و فضول . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- پراهن و تلپ ؛ پرتکبر. پرتبختر.
- || بسیارساز و برگ .
- با اهن و تلپ ؛ با تبختر هر چه تمامتر.
- با اهن و تلپ تمام ، با کبری بسیار .
- || با ساز و آلات بسیار. با کبر و عجبی نامطبوع . با اسباب و اشیائی زائد و فضول . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- پراهن و تلپ ؛ پرتکبر. پرتبختر.
- || بسیارساز و برگ .
