ایباء

ایباء. (ع مص ) ائباء. بیماری ناک گردیدن زمین . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || به انگشت اشاره نمودن از پیش . (آنندراج ) (منتهی الارب ).مقابل ایماء که اشاره کردن از پس است تا پس ماند. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ناگوار شدن شیر بچه را، مأخوذ از وبا. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به ائباء شود.