بور گلرنگلغتنامه دهخدابور گلرنگ . [ رِ گ ُ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب . خورشید : چو برزد بامدادان بور گلرنگ غبار آتشین از نعل بر سنگ .نظامی .
