بوستان شیرینلغتنامه دهخدابوستان شیرین . [ ن ِ ] (اِ مرکب ) نام نوایی است که مطربان زنند. (اوبهی ). نوایی است از موسیقی قدیم . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بستان شیرین شود.
