بی کله

بی کله . [ک َل ْ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) بدون کله . بدون سر. رجوع به کله شود. || زودخشم (در تداول عامه ). آنکه زود خشم گیرد: فلان آدم بی کله ایست ؛ زود کج خلق شود.
- آدمی بی کله ؛ آنکه زود خشم آرد و از جای بشود. (یادداشت مؤلف ).
|| بی مغز. کوته فکر.