تعازی

تعازی . [ ت َ ] (ع مص ) همدیگر را بصیر فرمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) ج ِ تعزیه : از قضای حقوق و قیام به مراسم تهانی و تعازی دامن درکشید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ اول تهران ص 434). رجوع به تعزیه شود.