تکویلغتنامه دهخداتکوی . [ ت َ ک َ ] (اِ) بمعنی تکو است که نان تنک و روغنی باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بمعنی تکو است . (فرهنگ جهانگیری ). || موی مجعد را نیز گویند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به تکوی شود.
