جوشانیدن

جوشانیدن . [ دَ ] (مص ) بغلیان آوردن . تغلیه . اغلاء. جوشاندن :
باد اگر آتش تنزیل بجوشاند
مرد داناش بتأویل دهد تسکین .

ناصرخسرو.

در تموزی که حرورش دهان بجوشانیدی . (گلستان ).
رجوع به جوشاندن شود.