خاصی
لغت‌نامه دهخدا
خاصی . [ خاص ْ صی ی ] (ص نسبی ) نقیض عامی . (آنندراج ). متعلق بخواص . منسوب بخواص :
عطای تو بر آورده ست خاصی را و عامی را
چو نام تو یمینی و امینی و نظامی را.
زید از سر محرمی و خاصی
برده ز میان عمروعاصی .
|| در اصطلاح درایه : هر جا که از این کلمه معنی شیعی اراده شود فقط افاده ٔ همین معنی کرده و مشعر بر مدح و قدح نمی باشد. و در هر جا که معنی فوق مراد نباشد مفید مدح معتدبه بلکه توثیق و جلالت آن شخص میباشد.
عطای تو بر آورده ست خاصی را و عامی را
چو نام تو یمینی و امینی و نظامی را.
فرخی (از آنندراج ).
زید از سر محرمی و خاصی
برده ز میان عمروعاصی .
نظامی .
|| در اصطلاح درایه : هر جا که از این کلمه معنی شیعی اراده شود فقط افاده ٔ همین معنی کرده و مشعر بر مدح و قدح نمی باشد. و در هر جا که معنی فوق مراد نباشد مفید مدح معتدبه بلکه توثیق و جلالت آن شخص میباشد.
