ترجمه مقاله

خدنگ

لغت‌نامه دهخدا

خدنگ .[ خ َ دَ ] (اِخ ) دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل . واقع در سیزده هزارگزی جنوب خاوری بنجار و هفت هزارگزی راه مالرو ده دوست محمد به زابل . این ناحیه در جلگه واقع و آب و هوایش گرم و معتدل و دارای 370 تن سکنه می باشد. زبان اهالی فارسی و بلوچی است و آب آن از رودخانه ٔ هیرمند و محصولاتش غلات و لبنیات است . اهالی به کشاورزی و گله داری و کرباس بافی گذران می کنند. راه آنجا مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
ترجمه مقاله