خرامش

خرامش . [ خ َ م ِ ] (اِمص ) عمل خرامیدن . (یادداشت بخط مؤلف ). خوشی :
بماند بزاری روانش بجای
خرامش نیابد بدیگر سرای .

فردوسی .

|| حرکت بناز :
گه خرامش چون لعبتی کرشمه کنان
بهر خرامش از او صدهزار غنج و دلال .

فرخی .

تاتوانی شهریارا روز امروز این مکن
جز بگرد خم خرامش جز بگرد دن دنه .

منوچهری .

نخستین خرامش درین کوچگاه
به البرز خواهم برون برد راه .

نظامی .

چمن باز نو شد بشمشاد و سرو
خرامش درآمد بکبک و تذرو.

نظامی .

هِبِلّی ̍؛ خرامش . هرکله ؛ رفتار بنازو خرامش . خَبَیَّخَه ؛ نوعی از خرامش . (منتهی الارب ).