خشخاش زبدی
لغت‌نامه دهخدا
خشخاش زبدی . [ خ َ ش ِ زَ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گیاهی است بسیار سفید و سبک و ساقش به قدر ذرعی و برگش بسیار ریزه و دراز و بیخ او باریک و ثمرش متصل ببرگ او و سفید و مستعمل از او ثمرش در وسط تابستان می رسد بغایت گرم و تند و در طبع مثل جلاهنگ و از جمله سموم و مسهل قوی و جهت شقیقه ٔ دماغ و دفع بلغم و صرع مفید و قدر شربت از تخم او تا یک درهم است . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). جاسوس . (یادداشت بخط مؤلف ) .
